Ik heb leiderschap niet bedacht vanuit een model.
Ik heb het moeten herontwerpen vanuit noodzaak.
In 2017 werkte ik als interim leidinggevende op een school.
Betrokken, loyaal, verantwoordelijk.
Zoals zoveel schoolleiders wilde ik het goed doen, voor mijn team, voor de leerlingen, voor de organisatie.
Ik werkte hard.
Te hard.
Op een dag ging het simpelweg niet meer.
Op de school waar ik leiding gaf, kreeg ik een zware paniekaanval.
Mijn lichaam trok aan de noodrem, waar ik zelf geen grenzen meer voelde.
Ik kwam langdurig thuis te zitten.
Ruim een half jaar stond alles stil.
En daar, in die stilstand, werd één ding pijnlijk helder:
ik had de overtuiging van mijn moeder
van hard werken is nog nooit iemand dood gegaan
veel te letterlijk genomen.
Mijn agenda leidde mij.
Mijn verantwoordelijkheidsgevoel was groter dan mijn draagkracht.
Mijn leiderschap was functioneel, maar niet meer levend.
In die periode begon ik mezelf andere vragen te stellen.
Niet: hoe kan ik dit volhouden?
Maar: hoe kan leiderschap anders?
Eerst voor mezelf.
Later besefte ik: ik ben hierin niet alleen.
Ik zie het overal in het onderwijs.
Leidinggevenden die loyaal zijn, betrokken, scherp en kundig.
Maar ook structureel over hun grenzen gaan.
Altijd “aan”.
Altijd verantwoordelijk.
Altijd beschikbaar.
Niet omdat ze hun werk niet aankunnen.
Maar omdat niemand ze ooit heeft geleerd
hoe ze zichzelf dragen in deze rol.
Wat mij raakte, en nog steeds raakt,
is dat dit niet alleen ten koste gaat van de mens,
maar uiteindelijk ook van de kwaliteit van het onderwijs.
Te veel goede leidinggevenden vallen uit.
Of verlaten het onderwijs.
Niet omdat ze geen passie meer hebben,
maar omdat het zo niet langer kan.
Dat is waar mijn werk is ontstaan.
Als mens wil ik leidinggevenden helpen
voordat het zover komt.
Voordat hun lichaam of leven hen tot stilstand dwingt.
Als professional wil ik mijn kennis, ervaring
en alles wat ik onderweg heb geleerd
overdragen aan een nieuwe generatie leiders.
Niet als trucje.
Niet als timemanagement.
Maar als fundament.
Ik geloof niet in leiderschap dat zichzelf uitput.
Ik geloof in leiderschap dat klopt van binnenuit.
Leiderschap dat gedragen wordt
door drijfveren, kernwaarden en heldere verantwoordelijkheid.
Leiderschap dat rust geeft, richting geeft
en ruimte laat voor het leven naast het werk.
Dat is de basis van alles wat ik doe.
En dat is de basis van The Premium Leadership Code.
Niet omdat leiderschap eenvoudig is.
Maar omdat het niet zo zwaar hoeft te zijn
als we het nu vaak maken.
Dit verhaal is geen uitzondering.
Het is de reden dat dit werk bestaat.