De Kunst van het Doen – Focus vasthouden in een wereld vol afleiding
Je kent het wel. Je hebt je doelen helder, je hebt tijd geblokt in je agenda, je weet precies waar je aan wilt werken. En toch... komt het er niet van.
Er was dat overleg dat uitliep. Die mail waar je ‘even’ op moest reageren. Een collega die iets kwam vragen. Een telefoontje. Een brandje. En aan het eind van de dag blijkt: wat je zélf belangrijk vond, is blijven liggen.
Dat is frustrerend. Maar bovenal: het ondermijnt je leiderschap. Want plannen is mooi — maar uitvoeren is waar leiderschap zichtbaar wordt.
Uitvoeren is de stap waarin je je intentie omzet in gedrag. Het is het moment waarop je laat zien: ik ben niet alleen iemand met ideeën, ik ben iemand die handelt. En dat maakt het verschil.
De kloof tussen weten en doen
Veel schoolleiders weten precies wat ze belangrijk vinden. Ze hebben een visie. Ze weten wat er beter kan. Ze hebben zelfs al ideeën over hoe dat aan te pakken. En toch... gebeurt het niet.
De realiteit haalt ze in. De waan van de dag wint. De aandacht versnippert. En wat overblijft is een gevoel van tekortschieten — ondanks hard werken.
Uitvoeren vraagt meer dan tijd. Het vraagt aandacht. Afscheiding. Volharding. Het vraagt dat je jezelf toestaat om je te concentreren op één ding — ook als er duizend andere dingen roepen.
En precies dat blijkt moeilijk.
Aandacht is het schaarse goed
In het onderwijs is tijd kostbaar. Maar nog schaarser dan tijd is aandacht. Echte, gerichte, onverdeelde aandacht.
Elke keer dat jij je laat onderbreken, verspringt je aandacht. Je schakelt. Je verliest focus. En je hersenen hebben weer tijd nodig om op gang te komen.
Uitvoeren lukt alleen als je je aandacht beschermt. Als je besluit: dit uur is van mij. Niet van mijn inbox. Niet van mijn collega’s. Niet van mijn telefoon.
Dat klinkt rigide. Maar het is leiderschap.
Want als jij altijd bereikbaar bent, ben je nooit écht aanwezig bij wat je doet.
Beschermen wat belangrijk is
Wie leiderschap wil laten werken, moet ruimte creëren om het uit te voeren. Niet in de marge. Niet ‘tussen de bedrijven door’. Maar bewust, gepland en afgeschermd.
Dat betekent keuzes maken. Prioriteit geven aan jouw kernopdracht. En die prioriteit niet alleen op papier zetten, maar ook in de praktijk zichtbaar maken.
Een geblokt uur in je agenda is niets waard als je dat uur ook gebruikt om mails te beantwoorden of even snel dat gesprek te voeren.
Uitvoeren vraagt een vorm van discipline die in het onderwijs niet vanzelfsprekend is. Juist omdat we zo gewend zijn aan het gestoord worden. Maar het is wél haalbaar.
En het begint bij jou.
Starten is belangrijker dan afmaken
Veel schoolleiders stellen belangrijke taken uit omdat ze denken: Ik heb nu geen tijd om het goed te doen. Maar dat is een misvatting. Want beginnen is vaak het moeilijkste deel.
Uitvoeren hoeft niet perfect. Het hoeft niet in één keer af. Het hoeft niet groots.
Het moet vooral: beginnen.
Een half uur aan een beleidsstuk werken is beter dan drie weken wachten op een leeg moment dat nooit komt. Vijf minuten reflecteren op een gesprek is beter dan het eindeloos uitstellen omdat je geen tijd hebt voor een uitgebreid verslag.
Actie creëert momentum. En momentum maakt leiderschap tastbaar.
Uitvoeren vraagt ritme
Als je wilt dat iets structureel verandert, moet je er een ritme van maken. Een eenmalige actie heeft weinig impact. Maar als je jezelf aanleert om elke dag een klein stukje te doen, verandert je werk.
Je hoeft geen megaresultaten te boeken in één keer. Je moet vooral consistent zijn. Elke dag een stap.
Elke week een moment van aandacht. Elke maand een reflectie op je voortgang.
Leiderschap is geen sprint. Het is een dagelijkse gewoonte van kleine keuzes die op de lange termijn het verschil maken.
De grootste saboteur ben je zelf
De meeste schoolleiders worden niet van buitenaf gestopt in hun uitvoering. Ze saboteren zichzelf. Door perfectionisme. Door uitstelgedrag. Door zichzelf wijs te maken dat het pas mag als alles rustig is.
Maar die rust komt niet vanzelf. Die creëer je door te doen wat ertoe doet, ook als het niet uitkomt. Ook als het moeilijk is. Ook als je liever iets anders zou doen.
Zelfleiderschap begint bij het erkennen van je eigen patronen — en het kiezen voor ander gedrag. Niet later. Nu.
Wat uitvoering jou oplevert
Als je de stap naar uitvoering bewust zet, gebeurt er iets bijzonders. Je krijgt meer energie. Meer grip. Meer eigenaarschap.
Want niets is zo vermoeiend als steeds denken aan wat je nog moet doen — en het vervolgens niet doen.
Door te kiezen voor gerichte actie creëer je helderheid. Je weet waar je mee bezig bent. Je ziet vooruitgang. En je voelt dat jouw leiderschap werkt.
En dat is precies wat het verschil maakt tussen overleven en leidinggeven.
Wat je morgen al kunt doen
Je hoeft niet te wachten op een leeg moment of een nieuwe fase. Je kunt morgen beginnen. Gewoon, met één uur. Eén taak. Eén beslissing.
Maak van je belangrijkste taak het eerste moment van je dag. Nog vóór je je inbox opent. Nog vóór je agenda wordt overgenomen.
Zeg tegen jezelf: "Dit is belangrijk. En belangrijk verdient aandacht."
Dat ene uur waarin je werkt aan wat er écht toe doet, is vaak het krachtigste uur van je hele week.
Tot slot
Uitvoeren is niet vanzelfsprekend. Het is geen kwestie van tijd, maar van keuzes. Geen kwestie van plannen, maar van doen.
En dat doen vraagt om bewuste aandacht, afscherming en een herwaardering van je eigen rol.
Want jij bent niet alleen degene die plannen maakt. Jij bent degene die ze tot leven brengt. In je eigen werk. In je team. In je school.
Morgen sluiten we de FOCUS-Formule™ af met de vijfde stap: Sturen. Want leiderschap vraagt ook om bijstellen, reflecteren en koers houden op de lange termijn.
Maar vandaag: doe.
Heb je een vraag over dit blog of wil je een opmerking plaatsen? Neem dan contact met mij op via onderstaande knop.
René Rensen I De Onderwijskapitein
Het is de missie van De Onderwijskapitein om leidinggevenden in het onderwijs te helpen hun leiderschap te versterken. Ik zorg voor Focus, Rust en Structuur zodat jij geïnspireerd leiding kunt geven aan jouw team én aan de schoolontwikkeling.